1.Verse:
Bana bu günaydın demekten aciz dudaklarla gülümseme,
Yenilgim aklımda hatırlatmana yok sebep.
Zati bende yıkılmak mükerrer müebbet,
Benim yüküm sırtımın süsü, sökmemem gerek.
Kim aciz, halim ve ahvalim limoni,
Sararken huşu bedenleri ben her sokakta vaiz.
Benim bir acizliğim hayatın şu valsi,
Ayaklarım uygunsuz adımlarla aksi.
Meydanlar kadar yoğun fakat süratsiz,
Şu aklım zamanın buyruklarına hadsiz.
Akşamlar tatsız, sabahlar ıssız,
Başından itibaren hep böyleydi tarih.
Kim kazandı yalnızlık denen şu bahsi,
Göğsüm hep kaçak avlanmış bir hayvanın şansı.
Bi savaş başlatacaksak şu an tam vakti,
Kör kurşuna dizilmekteyim, midem bulandı.
Nakarat :
Göğsüm daralıyor,
Uğruna verilen bütün hayatlar boşuna.
Dünya;
Seni sevemiyorum,
Seni sevemiyorum,
Beni unutsan artık.
2.Verse:
Gerilim son sabahta dahi aynı konumda,
İnancım kazındı omzuma kolum ve sırtıma.
Rengin en afili rengi siyah fırtına,
Göğsümde yerin var, tutun biraz ve bakma boşluğa.
Bakma boşluğa ki düşmeyesin dağlara,
Issızın sükunetinde küsmeyesin karlara.
Bitti mücadelen, dayanmak biraz daha,
Dayanmak biraz daha, mağrur sıkılan yumruğa.
Şimdi ben bu manasız bedenle napiyim,
Gözümün nuru değerler tükendi sanki.
Ölümsüz değilim kalamam sakin,
Hangi yarının peşinde kurulmuşki saatim.
Neni gün bittiğinde uyandıran marifetim,
Dağınık saçlarım bozuk yatağım haysiyetim.
Issız okyanusta batık kalmış iskeletim,
Hep aynı şarkıların çalındığı izbelerim.
Nakarat :
Göğsüm daralıyor,
Uğruna verilen bütün hayatlar boşuna.
Dünya;
Seni sevemiyorum,
Seni sevemiyorum,
Beni unutsan artık.
0 yorum:
Yorum Gönder