1.Verse:
Bak yine meçhule doğru adımlarim hızlanır.
Yalniz basimayim yagmur basimi islatir.
Sokak eskimez, sokak herkesin aynasi.
Kavgasi bitmez, malum herkesin var bi damgasi..
Sonsuza rötarli yine günesin dogusu..
Isiklar sönünce birden karanlik konustu.
Yildizlar avuç içime saklanip dolustu.
Bulutlar öfkelenip yine rüzgarla bogustu.
Buharlasip karistim gökyüzünün yüregine..
Bir yanimda sonbahar, firtinalar digerinde..
Bilmedin, çekildim cümleler giyip üzerime..
Bi sarki oldum çaldim dans edip gölgelerimle..
Tozlu bi plak döner aklimin caddelerinde..
Kaybolan sayfalarin hayalden tümcelerinde..
Çift düzine sene zamanin kor atesinde
Mevsimler bana inat sonbahar her seferinde..
Nakarat:
Sonbahar..
Sonbahar..
Yine Sonbahar..
Yine Sonbahar..
2.Verse:
Kirlendi isiklari caddelerin..
Cebimde isliklarim.. Hepsini sarhosluga besteledim..
Yasamak kadar eski hikayenin kökleri.
Zaten hayat dedigin bi kaç perde gösteri..
Bir rolüm yoktu herkes rollerini ariyorken
Renkler ve sesler basucumda duruyorken
Bir kaç milyon sene gözümde uyku yok gine
Yatagimda ölü ve soguk bir argo yatiyorken
Uzaklastim.. Sehir benim kadar donuktu..
Benim kadar buruk sonbahar gibi soguktu.
Duvarlar konusmaz sessizlige tutuklu
Küskün mimiklerine maskeler mi umut ?
Ben bi yol bulup tutundum yolun zamanin ötesine
Güç alip hicivden, hayat karisti nefesime
Çift düzine sene zamanin kor atesinde
Mevsimler bana inat sonbahar her seferinde..
Nakarat:
Sonbahar..
Sonbahar..
Yine Sonbahar..
Yine Sonbahar..
0 yorum:
Yorum Gönder