Sancak Verse:
Geri dönüş yok, yıllar geçtikçe.
Anlamı yok, umutlar bittikçe.
Elinde mi dönsün her şey başa.
Bir gün adın yazmadıkça taşa.
Ölüm geliyor iş işten geçtikçe.
Her aşk için bir şehir.
Tükettim yıllarımı, 25 az değil.
Olmadı hiç düzenim, sırtımda bir çantayla,
Oradan oraya sürüklendim evim neresi bilemedim ki.
Güvendikçe yenildim, yenildikçe değiştim.
Demiştik ya ‘hiç de kahraman değilsin.’ diye.
Bakıyorum da çocukmuşum, inanmışım.
Elimi birisi tutmadıkça, gayet de kahramanım.
Nakarat (Sancak):
Ben susarım yine, tek sözüm çaremin uyku savaşları bitmedi halen.
Yine başlasın üstüme gelmeler.
Eskidi aklıma bitti müsadem.
Sokrat ST Verse:
Karanlığa direnen birkaç lambadan biriydim o durakta
Geri dönmek için bahaneler bıraktım
Sırtı dönük yalvarışlar bıraktım
Hey asık suratlı hey!
Bana ne kattın?
Melek yüzlü
Demek üzdüm?
Gereksizdi ama ben hep sustum
Çünkü hatalarını söylemek suçtu
Şimdi kendime demleniyorum
İnce bir kırgınlık var kafamda
Düşünmemek için şişenin dibini görüp, sarpa sarmak.
İyice batıyorum.
(Tamam) Sen kazandın
Israr etmiyorum artık,
Bitmiyor karartı.
Düş yakamdan.
Ölme!
Ama hoşça kalma…
Nakarat (Sancak):
Ben susarım yine, tek sözüm çaremin uyku savaşları bitmedi halen.
Yine başlasın üstüme gelmeler.
Eskidi aklıma bitti müsadem.
0 yorum:
Yorum Gönder